Ин филмро бо 3 забони тарчумон карда шудааст ва воқеан таърихи бисёр ҳодисаҳои ваҳшиёна ва корсозиҳои душманони миллат аз ҷумла Муҳиддин Кабирӣ ва ҳаммаслаконашро дар бар мегирад.
Дар таърих рӯйдодҳои зиёдеро метавон мисол овард, ки дар ҳолатҳои ҳассос ҳатто мухолифини давлат дар канори ҳам меоянд ва алайҳи душман муқовимат мекунанд.
В последние месяцы моего общения с друзьями и знакомыми, а также непосредственного чтения аналитических материалов в международной интернет-паутине пришёл к выводу, что всё, что происходит у нас в Таджикистане в условиях пандемии коронавируса является, слава Богу, терпимым. В том числе, по сравнению, если считать такое корректным, с другими, даже развитыми государствами, именуемыми экономическими гигантами, которые в политической жизни также являются законодателями моды.
I admit that I have not seen such a documentary film for a long time, in which the tragic years of my homeland in fratricidal war that lasted for almost five years and resulted in the death of more than 150 thousand brothers and sisters, are discribed.
The film clearly identifies the role of the Islamic Revival Party, a terrorist and extremist organization banned in Tajikistan, and the leaders of these groups having betrayal and personal interests of their state and nation, and the consequences of this tragedy as a result of fundamental, extremist activities, completely in favor of a foreign master who tried to impose any religious prejudices on the founders of the Government of the Republic of Tajikistan.
The film honestly, accurately, impartially, based on specific facts, shows the social, economic policy and the tragic conditions of the civil war in the country.
The video shows the mental state of a person and society who lost their near and dear ones during the civil war.
Relying on documents from the time, we see that adherents of Islamic fundamentalism, which is banned in Tajikistan, used the ideology of the Wahhabi belief to carry out the orders of their foreign masters.
The members of these groups were killing their enemies, i.e. Tajik think tanks one after another, misleading the people and trying to turn Tajikistan into a medieval state.
The film emphasizes that the founders of the terrorist and extremist organization of the Islamic Revival Party stated that the purpose of the party was to supposedly protect the social policy of the people.
But in fact, representatives of this so-called Islamic party, which was financed from abroad, belonged to the Sunni branch of religion in which our people believe, and adhere to the Hanafi trend, a widely recognized Islamic movement founded in the seventh century.
The leaders and members of the Islamic Revival Party's terrorist and extremist organization sought to discredit the Hanafi movement, which for more than 12 centuries not only has united the legal culture of all the peoples of Central Asia, but also created ideal practices and principles of Islam.
The film tells about the sanctity and achievements of the Hanafischool, as well as the faith of the Tajik people and their followers around the world, science, the essence of the Sunni belief and the observance of democratic law and humanistic principles in Islam.
According to the head of state EmomaliRahmon, this situation has had a great influence on the development of Islam.
According to the majority of the clergy of the world, the history of the coexistence of the peoples of Central Asia and a good attitude to the cultures and languages of foreign peoples and other religions was achieved thanks to the humanistic initiative of the Hanafischool, which goes in the Sunni direction.
According to the authors of the film, it was the Hanafiya school that helped our people overcome this difficult path, helped people who continue to adhere to this religion, preserve the tradition and pass it on to future generations where ideas of the Fundamental propaganda spread by members of the Islamic Revival Party, terrorist and extremist organizationare absent and not needed.
Throughout the documentary, our confidence is aimed at strengthening the mentality and unification of the Tajik people.
The mentality, unity and solidarity of people is directed against the ideology of those who want to use any wrong ideas and trends in their interests, which has nothing to do with the norms of establishing the Sunni religion.
It is these principles that stand in the way of efforts to study religious policy in the country:
In specific places of this video, the ideology of Wahhabism is described, which led to the civil war in the country and the death of more than 150 thousand citizens of the country.
The film shows that one particular Islamic state finances a terrorist and extremist organization, that is, the Islamic Renaissance Party, to satisfy its own interests, since all these wealth mentioned above, were acquired by foreign sponsors.
These facts show that Kabiri betrayed his honor and reputation.
Now he works in Europe, feeds and provides for his family and relatives, citizens who have been mislead and sided with him and a number of journalists who represent his interests.
The film shows the employees of the special services of the East who strive for peace and ideology of the Islamic revolution, and also shows how the stability of the intelligentsia of our country, the main role of which does not belong to women, opposes this, since the idea of the Islamic revolution is alien to our society.
It is our religion that gives people the strength to resist any attempts by the enemy to destabilize the political and economic situation in the country.
It is shown here that Kabiri, along with journalists covering his work, conducts information attacks on the minds of our civil society about Covid-19 disease.
Kabiri and his allies now use the Covid-19 issue as a weapon against the country's authorities.
He and his allies are spreading false rumors about the spread of Covid-19 in the country to provoke a conflict between people and authorities and undermine public confidence in the government.
But the Kabiri propaganda plan and plans put forward by foreign intelligence services were foiled at that time.
The film tells about the betrayal and abusive behavior of Kabiri.
In this video, even close and former associates of Kabiri report that he is far from the norms of the Hanafischool.
At the same time, this documentary encourages misguided people who can still admit their guilt and repent, refrain from such unclean acts and return home.
Such misguided people are asked to refrain from violence against their people, because there is still time and it is not too late.
It is noted here that peace, stability and prosperity were achieved in our country by great efforts, and the blood of many brothers and sisters of the Motherland was shed for its sustainability.
Therefore, we must store it as the apple of an eye.
Given the circumstances that remain among our compatriots, including those who adhere to the ideology of foreign and blind Islamic fundamentalism, I would like to say that they must return to their homeland, family and relatives.
Betrayal is not your way!
This path, chosen by Kabiri, is an irreversible path, because he is a traitor. This is the message that we want to convey to you.
This is the conviction of his former colleagues and allies. All our people know this.
Given the importance and relevance of this problem, which is reflected in this documentary, that there is still a risk for the people, I believe that the translation of this film into foreign languages, including English, should be done in such a way that the essence of the story, especially extremist and terrorist activities of the Islamic Revival Party of Kabiriwho is internationally wanted, were also brought to the attention of a European audience.
It is important to note that the essence of the activities of Kabiri and its parties and organizations, which work closely with foreign law enforcement agencies and are contrary to EU security, poses a serious threat to its own people.
Senior research fellow of the National Academy of Sciences
of the Republic of Tajikistan
Ин филм воқеан таърихи бисёр ҳодисаҳои ваҳшиёна ва корсозиҳои душманони миллат аз ҷумла Муҳиддин Кабирӣ ва ҳаммаслаконашро дар бар мегирад.
Филми ҳуҷҷатии ХИЁНАТ. қисми 1
Навори пурра: https://www.youtube.com/watch?v=tYVAwuoMHyc
Филми ҳуҷҷатии ХИЁНАТ. қисми 2
Навори пурра: https://www.youtube.com/watch?v=KU4bErOgAvY
Филми ҳуҷҷатии ХИЁНАТ. қисми 3
Навори пурра: https://www.youtube.com/watch?v=Qcg4SGyfqP4&t=551s
Вопреки пандемии вируса COVID-19 Таджикистану удалось увеличить объем экспорта сельхозпродукции на 35,8% по сравнению с 2019 годом
ДУШАНБЕ, 29 июн — Sputnik. Таджикистан увеличил объем экспорта сельскохозяйственной продукции, несмотря на пандемию коронавируса, сообщает НИАТ "Ховар".
Так, с начала 2020 года республика увеличила объем экспорта сельскохозяйственной продукции на 35,8% по сравнению с прошлым годом.
Об этом стало известно в ходе вебинара Торгово-промышленной палаты Таджикистана с представителями министерств и ведомств страны, а также отечественными предпринимателями.
Представители Хатлонских компаний "Аввалин" ("Первые") и "Абрикос и компания" рассказали, что в этом году реализовали на рынки России, КНР и Евросоюза часть урожая фруктов и бахчевых культур.
В Министерстве транспорта, в свою очередь, рассказали о работе транспортно-логистических компаний, обеспечении спецтранспортом и новых льготных ценах на перевозки сельхозпродукции железнодорожным транспортом из Таджикистана.
Таджикистан резко увеличил экспорт драгметаллов и камней
Было отмечено, что положительно на увеличении экспорта сказалась реализация проекта "Зеленый коридор".
Таджикистан снизил экспорт электроэнергии почти в два раза
Это позволило создать благоприятные условия для ускорения товарооборота, сокращения времени по таможенным операциям, повысило эффективность таможенного контроля.
Ҳамватанони азиз!
Ҳамаи шумо ва ҳамватанони бурунмарзиамонро ба ифтихори Рӯзи Ваҳдати миллӣ, ки яке аз ҷашнҳои муҳимми даврони соҳибистиқлолии кишварамон мебошад, самимона табрик мегӯям.
Таъмин намудани сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ ва ваҳдати миллӣ, ки аз Иҷлосияи XVI-уми Шӯрои Олии мамлакат сарчашма мегирад, барои қатъи мухолифати мусаллаҳона ва ҷангу хунрезӣ, сарҷамъии миллати тоҷик, ба Ватан баргардонидани гурезаҳо, бунёди давлати демократӣ, ҳуқуқбунёду дунявӣ ва таъсиси низоми ҳуқуқии адолатпеша асоси мустаҳкам гузошт.
Завтра - 27 июня таджикистанцы с чувством гордости за страну отмечают всенародный, ставший государственным праздником – День национального единства в Республике Таджикистан, который знаменует окончание братоубийственной войны в стране.
Празднование этой даты — не дань моде, оно не для красного словца, а почтение и выражение глубокого уважения ко всем, кто прямо или косвенно приближал страну к миру. Кто верил в него.
Праздник знаменует торжество мечты таджикского народа и воплощение созидательных идей Президента Республики Таджикистан, основанных на осознании человеческих ценностей таких как, гуманизм и толерантное отношения даже к своим идейным противникам. Убеждён, такое может исходить лишь от ЧЕЛОВЕКА, стоящего намного выше любых политических амбиций и обстоятельств, окружающих его. Он -властелин, как никто другой, в тяжёлые годы гражданского вооружённого противостояния в стране, делал целенаправленные шаги в сторону своего ДЕТИЩА - политики национального примирения, которая олицетворяет мудрость и дальновидность политического ЛИДЕРА, благородство и великодушие отца, заботливого Главы семьи в отношении своего народа.
Все эти качества характеризуют человеческую и морально- политическую личность и политическое кредо Основателя мира и национального единства, Лидера нации, Президента Республики Таджикистан – Эмомали Рахмона, исходящие из менталитета таджикского народа, основанные на идеи человеколюбие и гуманизма.
Совокупность этих качеств, присущие Эмомали Рахмону, в сочетании с безмерной любовью к народу и Отчизне, своим истокам, позволили ему поставить точку в кровопролитной гражданской, братоубийственной войне, длившейся пять долгих лет и унесшей жизни более 150 тысяч её сыновей и дочерей - таджикистанцев. По неполным данным, экономический урон государству составил более 10 миллиардов долларов США, а морально-политический, психологический и человеческий ущерб, нанесённые моему народу и стране не поддаются подсчёту.
День национального Согласия — это праздник, призванный напомнить всем о том, какой ценой достигнуты мир и национальное единство в стране. Важно, чтобы каждый гражданин, пользующийся его плодами, помнил:
- человеческие потери, нанесённые моему народу – таджикистанцам;
- общественно-политические, экономические и трагические для народа и всей страны условия, при которых протекал каждый день гражданской войны;
-положение стариков, женщин и детей, каждой таджикской семьи в условиях гражданского противостояния;
-чувства, эмоции граждан, потерявших родных, близких, друзей и соседей.
Один из путей сохранения мира и национального Согласия – чтить и помнить о том, в каких условиях проходило гражданское вооружённое противостояние, дальнейшая эскалация которого могла привести к самоуничтожению, потери суверенитета и территориальной целостности страны, это во-первых. Во-вторых, осознание и осмысление того, в какой общественно-политической, экономической и военной обстановке была объявлена политика мира и национального единства. Сторонники вооружённого конфликта, как люди, потерявшие ориентир и в какой-то мере здравый смысл, больше верили в силу и надёжность оружия, нежели в достижение СТОРОНАМИ политики Мира. Вокруг находилось немало «героев», которые говорили и действовали языком оружия. Эти «всемогущие» командиры с обеих СТОРОН диктовали свои условия, а отдельные из них, как сторонники правительственных сил, так и представители оппозиции, само слово «переговоры» считали чуть ли не проявлением слабости или же ещё хуже - предательством. В этих условиях объявить политику национального примирения приоритетной задачей государственной власти в стране, верить в её реальность, мягко выражаясь, было очень рискованно. Такое мог себе позволить только один человек – Эмомали Рахмон. Он принёс долгожданный мир, которого ждали все старики и дети, мужчины и женщины, люди разного вероисповедания и убеждений.
Президент вернул в страну всех, как и обещал, не оставив ни одного беженца и вынужденного переселенца, обеспечил им свободу и спокойной жизнь. Этим самым, вернув имидж государственной власти и веру в неё. Беспрецедентный опыт достижения национального единства в условиях братоубийственной войны в Таджикистане высоко оценен специалистами – дипломатами Организации объединённых наций, как бесценный дар торжество разума, благородных идей и помыслов. Ими рекомендовано мировому сообществу в целом, и постконфликтным государствам в частности, изучать и использовать его основополагающие принципы, как дорожную карту для прекращения огня и достижения мира.
Этот факт признают и друзья, и враги моего Отечества!
Сегодня взор и устремления Главы государства направлены на ускорение строительства объектов стратегической важности, совершенствование и укрепление основ прав личности и гражданского общества, государственной власти, законодательства, регламентирующего правовые основы общественного развития: экономики, науки, культуры и религии.
Решение упомянутых задач будет способствовать улучшению благосостояния граждан страны, их социальных гарантий и укреплению уверенности в завтрашнем дне, где напрочь отсутствуют и нет места чуждым идеям религиозного фундаментализма и экстремизма, которыми руководствуются недруги моего Отечества, стремясь к насаждению в нашем обществе.
Эти и другие планы строительства обновлённого общественного развития, основанные и учитывающие менталитет моего народа, нравы, обычаи и традиции таджикистанцев, проповедующие гуманизм Ханафитской правовой школы суннитского направления в исламе, в совокупности не оставляют никаких шансов на реанимацию и реализацию идей исламской революции в нашей стране.
Празднуя Мир и национальное Согласие, мы обязаны беречь их как зеницу ока.
С праздником Вас дорогие друзья! Мир Вашему дому!
https://www.facebook.com/sharif.salimov.716/posts/154234159639359
Ҳамдиёрони азиз!
Меҳмонони олиқадр!
Халқи соҳибтоҷ ва бофарҳангу тамаддунсози тоҷик 23- сол қабл бо ақлу заковати азалии худодод имконият пайдо намуд, ки ба бархурди ақидавии ҷараёнҳои сиёсии ҷумҳурӣ, ки сабаби ба ду сангари бо ҳам душман ҷудо шудани мардуми ноогоҳ гардид, ба дастоварди муқаддасу таърихӣ- Ваҳдати комили миллӣ мушарраф гардад, ки ҳоло мо ин рўйдоди бузургро бо эҳсоси ифтихору сарфарозӣ ҷанш мегирем.
Бо қабул гардидани Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ дар Тоҷикистон, ки ибтидои солҳои 90-ум гирифтори даҳшати ҷанги шаҳрван гардида буд, сулҳу суботи саросарӣ фароҳам омад ва ин рўйдоди бузург ба марҳалаи созандагию бунёдкориои азим дар сарзамини ачдодиамон оғоз бахшид.
Бояд зикр кард, ки татбики хамаи ҳадафҳои давлату ҳукумат пеш аз ҳама аз сулҳи пойдор ва ваҳдати комил вобастагӣ дорад. Санади тақдирсози сулҳ роҳи ояндаи давлатро муайян намуда, бо вуҷуди монеа ва мушкилоти зиёд мо миллати тоҷик тавонистем зина ба зина ва собитқадамона пеш равем. Воқеан Ваҳдати миллӣ меваи истиқлолият аст. Вобаста ба ин Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хеле бамавқеъ қайд намуданд: « Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба мо имконият фароҳам овард, ки ғояи ваҳдатро парчами миллат кунем ва ба бунёди ваҳдати воқеӣ ва бегазанду ҷовидона шурўъ намоем ».
Боиси ифтихори мост, ки таҷриба ва фарҳанги сулҳофарии тоҷиконро тамоми созмонҳои байналмиллалӣ ҳамчун падида ва намунаи нодир эътироф карда, дар кишварҳои гирифтори муқовимати шаҳрвандӣ мавриди омўзишу истифода қарор додаанд.
Ҳамдмёрони азиз!
Ҳаёти осудаҳолона ва фазои орому осудаи имрўзаи Ватан моро водор месозад, ки ба таърихи соҳибистиқлолии кишварамон назар андозему таърихи ба даст овардани Истиқлолият ва авзои сиёсии баъди онро варақгардон намоем ва пешрафти имрўзаи кишвари маҳбубамонро нисбати он солҳои душвор дар умқи диламон қиёс намоем.
Гарчанде истиқлолияти кишвари мо дар як муддати кўтоҳ ба даст омада буд, лекин бо чандин талошу заҳматҳои зиёди роҳбарияти имрўзаи олии сиёсӣ ва чандин музокироту гуфтушунид бо кишварҳо ва созмону ташкилотҳои бонуфузи ҷаҳонӣ мустаҳкам ва пойдору устувор гардид. Зеро баъди ба даст овардани соҳибистиқлолӣ авзои сиёсӣ дар кишвари мо ноором гардида, бовуҷуди коҳиш ёфтани иктисоди миллӣ ва фалаҷ гардидани сохти давлатдорӣ дар Тоҷикистон ҷанги мудҳиши шаҳрвандӣ аланга мезад, ки боз кишварамонро даҳсолаҳо қафо мепартофт. Дар муддати яку ним сол бо сабаби вазнинтар гардидани вазъият ва торафт шиддат гирифтани қувваи мухолифин чор раиси Шўрои Олӣ тарки мансаб намуданд.
Барои ҳамин мо бояд ҳамеша дар ёд дошта бошем, ки Иҷлосияи таърихии 16-уми Шўрои Олӣ оғозбахши марҳалаи нави давлатдорию давлатсозии навини миллати тоҷик ҳисоб меёбад. Зеро маҳз дар ҳамин Иҷлосия родмарди замону ҷаҳон муҳтарам Эмамалӣ Раҳмон аз ҷониби вакилони мардумӣ ба ҳайси Раиси Шўрои Олӣ интихоб гардида, рохи бозсозӣ ва музокироту гуфтушунидро бо усулу самти дигар пеша намуд.
Ин Иҷлосия бо максади баркарор намудани сохти конститутсионӣ моҳи ноябри соли 1992 дар шаҳри Хуҷанд даъват гардид ва дар назди вакилони халқ масъалаи ба тариқи осоиштагӣ ҳал намудани муноқишаҳои сиёсии тарафҳои даргир гузошта шуда буд.
Раиси тозаинтихоби Шўрои Олӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон савганд ёд намуд, ки: « … кори худро аз сулҳ оғоз хоҳам кард… Ман тарафдори давлати демократӣ ва ҳуқуқбунёд мебошам. Мо ҳама бояд ёру бародар бошем то, ки вазъиятро ором намоем…». Ин садоқату самимиятро дар ҷараёни хизматҳояш дар назди халқу Ватан Эмомалӣ Раҳмон то ба имруз собит намуда истодааст.
Мо бояд рўзҳои мудҳиштарини ҷанги шаҳрвандиро ҳеҷ гоҳ фаромўш насозем, зеро дар он замон бо ноором будани вазъи сиёсӣ ҳатто имконият набуд, ки Иҷлосияи 16-уми Шўрои Олӣ дар пойтахти мамлакат баргузор гардад. Вале имрўз аз файзи Истиқлолият ва Ваҳдати миллӣ пойтахти азизиамон шаҳри Душанбе ба минбари баргузории чорабиниҳои сатҳи байналмилалӣ табдил ёфтааст, ки бо таҳким бахшидани сиёсати дохилию хориҷӣ ҷомеаи ҷаҳонӣ миллати моро ҳамчун миллати сулҳпарвар, Сарвари моро ҳамчун сарвари сулҳофар ва пойтахти кишвари азизи моро ҳамчун макони сулҳу оромӣ эътироф намудаанд.
Роҳбари давлат аз рўзи таъин гардидан ба мансаби раиси Шўрои Олӣ то имрўз ба Вилояти Мухтори Кўҳистони Бадахшон минҷумла, маркази маъмурии он шаҳри Хоруғ зиёда аз 57 маротиба сафари корӣ анҷом додаст, ки ҳар яки ин сафарҳо ба пешрафти иқтисодию иҷтимоии шаҳр ва беҳтар гардидани некўаҳволии мардум такони ҷиддӣ бахшидаанд.
Имсол низ сафари навбатии Президенти кишвар, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба маркази маъмурии вилоят дар назар дошта шудааст, ки зимни он ифтитоҳи чандин иншооти самти иҷтимоию иқтисодӣ аз ҷумла, мавриди баҳрабардорӣ қарор додани театри миллии хуштарҳу замонавӣ бо ҳазор ҷойи нишаст, бинои нави бонки амонатгузории «Амонатбонк», қисми аввали муассисаи таълимии №8 ва калонтарин маркази савдои шаҳри Хоруғ ба нақша гирифта шудааст. Инчунин гузоштани хишти аввал низ барои бунёди корхонаи саноатӣ, купруки мошингузари маҳаллаи Дашти поён ва майдончаҳои варзишӣ дар назар дошта шудааст.
Бояд хотинишон созам, ки имрўзҳо баҳри бо дастовардҳои арзанда истиқбол намудани ҷашни 30-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар шаҳри Хоруғ сохтмони 74 адад иншооти гуногуни иқтисодию иҷтимоӣ идома доранд, ки қисмати онҳо аллакай мавриди ифтитоҳ қарор гирифта, то фарорасии ин ҷашни муқаддаси умумимиллӣ бояд ҳамаи онҳо ба истифода дода шаванд. Бо ифтихор бояд қайд намоям, ки шаҳри Хоруғ маҳз пас аз имзо гардидани Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ рушди ҳамаҷонибаи худро пайдо намуда, имрўз бо ба истифода додани биноҳои хуштарҳу замонавӣ ва ба стандарти меъморӣ мутобиқ, симои меъмории он куллан таъғир ёфтааст.
Кушода шудани роҳи Абрешим наинки шаҳри Хоруғ балки Вилояти Мухтори Кўҳистони Бадахшонро аз бунбасти коммуникатсионӣ раҳо намуда, бо ба истифода додани ин роҳи байналмилалӣ соҳаи бахши хусусӣ рушди воқеъии худро пайдо намуд ва рафту омади мо сокинон тавассути ин роҳ бо тамоми минтақаҳои кишвар ва ҳатто кишварҳои ҷаҳон осон гардидааст.
Имрўз бо дастгирии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон чор ҳадафи муҳими стратегӣ Истиқлолияти энергетикӣ, баровардани кишвар аз бунбасти коммуникатсионӣ, таъмини амнияти озуқаворӣ ва саноатикунонии босуръати кишвар дар шаҳри Хоруғ бомаром амалӣ гардида истодаанд, ки бо ин омил дар ҳамаи соҳаҳои хоҷагии халқ пешрафту навгонӣ ворид гардида истодааст. Ҳамаи ин ободкориҳо моро водор месозад, Ваҳдату Истиқлолиятро таҳким бахшида ҳифз намоем, зеро бо устувору мустаҳкам гардидани ин ду дастоварди азим, ки ҳамчун ду боли як иқбол бароямон муқаддасанд, корҳои ободонию созандагӣ ва ҳадафҳои созандаи давлату ҳукуматро пиёда намоем.
Мардуми шарифи Вилояти Мухтори Кўҳистони Бадахшон минҷумла шаҳри Хоруғ низ дар таҳким бахшидани Ваҳдати комили миллӣ ва нигоҳ доштани сулҳу суботи имрўза нақш ва мақоми барҷаста доранд, зеро аз аввали солҳои соҳибистиқлолӣ мардуми вилоят дар зери сиёсати созандаи Роҳбари давлат муттаҳид гардида, дар ободии диёри худ аҳлона заҳмат кашида истодаанд.
Маҳз аз файзи Истиқлолияти давлатӣ ва Ваҳдати миллӣ бо даъвати Президенти мамлакат, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Пешвои исмоилиёни ҷаҳон Шоҳзода Карим Оғохони 4 ба Вилояти Мухтори Кўҳистони Бадахшон ташриф
оварда, ҷамоати исмоилии Тоҷикистон имконият пайдо намуд, ки аз дидори Пешвои мазҳабии худ бархўрдор гардад ва орзую ормони чандинасраи аҷдодони худро амалӣ созад. Даъвати Волоҳазрат Оғохони 4 ба Бадахшон яке аз наҷибтарин хизматҳои арзандаи Пешвои миллат барои исмоилиёни вилоятамон маҳсуб меёбад. Боиси ифтихор аст, ки имрўз ҳамкории Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бо Фонди Оғохон дар сатҳи зарурӣ пиёда гардида, шабакаҳои Оғохон баҳри бетарсозии вазъи иқтисодию иҷтимоии наинки вилояти Бадахшон балки тамоми минтақаҳои кишвар ҳамчун шарикони рушд аз ҷониби давлату ҳукумат эътироф гардидаанд.
Дўстони азиз!
Мояи ифтихор аст, ки бо пешниҳоди Пешвои муаззами миллат ду маротиба яъне 13-солагӣ ва 19-умин солгарди Рўзи Ваҳдати миллӣ маҳз дар шаҳри Хоруғ таҷлил гардид.
Ҳамаи мо хуб дар ёд дорем, ки соли 2016 барои мо сокинони шаҳри Хоруғ соли ваҳдатофарию ваҳдатсароӣ буд, зеро бо Пешниҳоди Ҷаноби Олӣ таҷлили 19-солагии Ваҳдати миллӣ дар маркази маъмурии вилоят эълон гардида, то ин ҷашн зиёда аз даҳ чорабиниҳои сатҳи ҷумҳуриявӣ дар диёри мо баргузор карда шуданд. Яке аз чунин чорабиниҳо, ки ба таҳкими Ваҳдати миллӣ ва дўстию бародарии мардуми минтақаҳои кишвар боис гардид, ин баргузории Рўзҳои фарҳангии вилоятҳои Суғду Хатлон дар Вилояти Мухтори Кўҳистони Бадахшон буд. Зимни баргузории ин чорабинҳо зиёда аз 500 нафар ҳамватанони суғдию хатлониамон вориди шаҳри Хоруғ гардиданд ва аз маконҳои таърихию сайёҳии шаҳрамон дидан намуда, бо урфу одат ва анъанаҳои неки хос ба тоҷикони Бадахшон шиносоӣ пайдо намуданд. Ҷолибияти ин чорабиниҳо дар он буд, ки мардуми меҳмоннавози шаҳри Хоруғ меҳмононро на дар меҳмонхона балки дар хонаҳои истиқоматии худ ҷой доданд, ки ин аз самимият ва меҳмондустии мардуми мо шаҳодат медиҳад.
Сарвари давлат зимни ҷамъбасти тантанаҳои идона, ки 27 июни соли 2016 дар варзишгоҳи марказии шаҳри Хоруғ доир гардиданд, нисбати меҳмондорию меҳмонавозии сокинони шаҳри Хоруғ аҳсан таҳсину офарин хонданд, ки ин боиси ифтихори беандозаи мардуми шарафманди шаҳри Хоруғ гардид.
Боиси хушнудист, ки дар идомаи ин чорабиниҳо соли 2017 бо пешниҳоди Пешвои миллат рўзҳои фарҳангии Вилояти Мухтори Кўҳистони Бадахшон дар вилояти Суғд ва соли 2018 дар вилояти Хатлон баргузор гардиданд, ки бо ин иқдомот Ваҳдати миллӣ, якмаромию якпорчагӣ ва дустию рафоқати мардуми тамоми минтақаҳои кишвари маҳбубамон таҳкиму тақвият ёфтааст.
Ҳамаи ин омилҳо моро водор месозанд, ки минбад худро бадахшонию хатлонӣ ва суғдию раштонӣ нашуморем, балки ҳамчун як тоҷики асил аз як гиребон сар бароварда бо муттаҳидию сулҳпарастӣ дар ободии Ватани худ талош намоем, зеро кишвари мо маҳз бо сарҷамъии миллат баъд аз ба имзо расидани Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ ба марҳалаи рушди устувор ворид гардида, имрўз дар байни кишварҳои ҷаҳон ҳамчун кишвари рў ба тараққӣ эътироф гардидааст.
Ба ҳамагон маълум аст, ки охири моҳи декабри соли 2019 дар ҷаҳон бемории нав, ки онро бемории аср ном мебаранд яъне коронавирус КОВИД-19 пайдо гардид, ки боиси таъсири манфӣ ба солимии башарият ва коҳиш додани иқтисоди кишварҳои ҷаҳон гардидааст.
Мутаасифона баъди се моҳи сар задани ин беморӣ дар кишвари мо ҳам сироятёбӣ ба ин вабои
аср ба қайд гирифта шуда, боиси нигаронии мардуми мо гардида буд. Лекин мо миллати тоҷик тавонистем, бо муттаҳидию сарҷамъӣ, бо ба роҳ мондани ҳамкории судманди сохторҳои давлатӣ бо бахши хусусӣ, шарикони рушд ва ҷомеаи шаҳрвандӣ хуруҷи ин бемориро коҳиш диҳем. Натиҷаи ин ҳамкориҳо боиси кам гардидани таъсири ин вабои аср ба миллат ва иқтисоди миллӣ гардида, бартарафсозии таъсир ва хуруҷи он аз ваҳдату якпорчагии миллати боору нанги мо дарак медиҳад.
Бигузор, минбаъд низ баҳри амалӣ намудани ҳдафҳои созандаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва вусъат додани корҳои ободонию созандагӣ аҳлонаву сарҷамъона кўшиш намоем, зеро Ваҳдати миллӣ на танҳо асоси оромию осудагии халқ, балки кафолати инкишофи давлат ва рушди ҳамаҷонибаи ҷомеа мебошад.
Барои ин бояд ҳар як шахси ватанпарвару сулҳхоҳ дар замири худ эҳсоси наҷиби ваҳдатро парвариш ва барои таҳкими он ҳамчун арзиши нодир ва азизи миллӣ кўшишу талош намояд.
Бигузор, ваҳдати тоҷикон, ки имрўз таҳкиму тақвият ёфтааст, пойдору устувор ва ҷовидонӣ бошад!
Бигузор Тоҷикистон, ки Ватан ва умедгоҳи тамоми тоҷикони дунёст, чун имрўз дар роҳи пешрафту тараққиёт раҳсипор бошад.
Бо ин ниятҳои нек ҳамаи Шумо ҳамдиёрони азиз ва дар симоятон тамоми мардуми фарҳангсолору бостонии тоҷикро ба муносибати 23-юмин солгарди Ваҳдати миллӣ табрику шодбош гуфта, ба мардуми шариф ва сабаланди тоҷик рўзгор обод ва тамоми хушиҳои ҳаётро таманно дорам.
Рўзи Ваҳдати миллӣ ва эҳёи давлатдории навини тоҷикон муборак, ҳамдиёрони азиз
Иқрор мешавам, ки дер боз чунин филми ҳуҳҳатиро, ки дар он солҳои фоҳеабор ватани манро ба ҳанги бародаркўше, ки наздики панҳ сол идома ёфт ва боиси марги беш аз 150 ҳазор бародарону хоҳарон гардид, надидаам.